Ρέκβιεμ για ένα meta-όνειρο
Ότι θα έφτανα σε τέτοιο επίπεδο διανόησης ώστε να ονειρευτώ το επόμενο post μου, και να μου το έλεγες δεν θα το φανταζόμουν. Αν πάλι μου έλεγες ότι θα σηκωνόμουν στη μέση της (προχτεσινής) νύχτας για να ρημαδογράψω σε ένα χαρτάκι 5 keywords που θα μου θύμιζαν την επόμενη μέρα τα βασικά σημεία του ονειρεμένου post, θα σε έκραζα μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία. Έλα όμως που το εν λόγω χαρτάκι δεν το βρίσκω πουθενά, ενώ αυτές οι 5 κωλολέξεις έχουν διαγραφεί διαπαντός από τη RAM μόλις ξανάκλεισα τα μάτια μου!
Και έτσι χάθηκε η ευκαιρία μιας direct επικοινωνίας με τον κόσμο των ονείρων, που όχι μόνο φέρνει στην επιφάνεια τα μύχια της ψυχής και τις πιο βαθιά κρυμμένες σκέψεις, αλλά πλέον υπαγορεύει και blogposts, ενώ σε λίγο καιρό θα γράψει κανένα κεφάλαιο της διατριβής μου (μακάρι να κάνω λίγο parallel processing της διατριβής με τον ονειρένιο εαυτό μου, γιατί διαφορετικά δε με βλέπω καλά...)
Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι είχα δώσει τίτλο στο dream-post: "Meta-όνειρο". Μη ρωτάς περισσότερα, ούτε κι εγώ καταλαβαίνω. Κρίμα, πάντως, γιατί είχα ενθουσιαστεί με το post, και μάλιστα το θεωρούσα ως ένα από τα καλύτερά μου εδώ και καιρό. Σαν μια από εκείνες τις στιγμές που συνειδητοποιείς ότι τα πάντα μπαίνουν στη σωστή τους σειρά, και ότι αυτό που γράφεις δεν έχει (εκείνη τη στιγμή) αδιέξοδα και κλωστές που κρέμονται.
Εκτός βέβαια κι αν το ονειρεύτηκα όλο αυτό το πανηγύρι, και τούτο το post είναι όντως το meta-όνειρο. Ή μήπως είναι το meta-meta-όνειρο;
Μπλέχτηκα.
Και έτσι χάθηκε η ευκαιρία μιας direct επικοινωνίας με τον κόσμο των ονείρων, που όχι μόνο φέρνει στην επιφάνεια τα μύχια της ψυχής και τις πιο βαθιά κρυμμένες σκέψεις, αλλά πλέον υπαγορεύει και blogposts, ενώ σε λίγο καιρό θα γράψει κανένα κεφάλαιο της διατριβής μου (μακάρι να κάνω λίγο parallel processing της διατριβής με τον ονειρένιο εαυτό μου, γιατί διαφορετικά δε με βλέπω καλά...)
Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι είχα δώσει τίτλο στο dream-post: "Meta-όνειρο". Μη ρωτάς περισσότερα, ούτε κι εγώ καταλαβαίνω. Κρίμα, πάντως, γιατί είχα ενθουσιαστεί με το post, και μάλιστα το θεωρούσα ως ένα από τα καλύτερά μου εδώ και καιρό. Σαν μια από εκείνες τις στιγμές που συνειδητοποιείς ότι τα πάντα μπαίνουν στη σωστή τους σειρά, και ότι αυτό που γράφεις δεν έχει (εκείνη τη στιγμή) αδιέξοδα και κλωστές που κρέμονται.
Εκτός βέβαια κι αν το ονειρεύτηκα όλο αυτό το πανηγύρι, και τούτο το post είναι όντως το meta-όνειρο. Ή μήπως είναι το meta-meta-όνειρο;
Μπλέχτηκα.
H poupsi vaftisthke prin h' meta apo thn allh ths diafhmishs..?
giati egw ypopsiazomai meta...
Πάντως θα συμφωνήσω ότι μάλλον ονειρεύτηκες πως σηκώθηκες και σημείωσες τις λέξεις...το σκέφτηκες αλλά δεν το έκανες.
να κοιμάσαι χώρις κάλτσες καλού-κακού...
Ξωτικό, με μπέρδεψες με τις ονειροπροβολές. Θα σου έλεγα plz explain αλλά φοβάμαι ότι θα με μπερδέψεις περισσότερο lol
Γιατρέ μου, μετά τη διαφήμιση. Αφού το έχω γράψει κιόλας!
Colpocoquette, έχεις ακούσει τη θεωρία ότι η πραγματική ζωή είναι ένα τεράστιο συνεχές όνειρο;
Joan, no comprendo... Explanar por favor αυτό με τις κάλτσες!