End of the line

Κατηγορία:
Αυτό είναι το τελευταίο post σε τούτο το blog. Το σκέφτηκα αρκετό καιρό και θεωρώ ότι έρχεται ως φυσικό επακόλουθο της αδράνειας του τελευταίου χρόνου αλλά και της ανάγκης μου να εκφραστώ με έναν διαφορετικό τρόπο. Δεν ξέρω ακόμα ποιος θα είναι, μπορεί να είναι άλλο blog, μπορεί να είναι μόνο podcasts, μπορεί twittάροντας, αλλά δεν θα είναι ως exitmusician.

Τούτο το blog το ξεκίνησα όταν χρειάστηκα έναν τρόπο έκφρασης όταν αναγκάστηκα να αντιμετωπίσω μια πολύ πολύ δύσκολη κατάσταση, μια απώλεια συγγενικού προσώπου. Το να αρχίσω να γράφω πίσω από ένα ψευδώνυμο (που προϋπήρχε ήδη από το 2003 στο forum του stadia.gr) μου φάνηκε ως η πιο σωστή λύση. Ήθελα να δω αν ήμουν αρκετά δυνατός για να αρχίσω να βγάζω από μέσα μου πράγματα που με πονούσαν, με εξέπλητταν, μου κινούσαν το ενδιαφέρον. Να αρχίσω να βιώνω αυτά που σκεφτόμουν, να εκτεθώ μπροστά σε κόσμο. Και νομίζω ότι στα τρία αυτά χρόνια και στα 184 posts ως exitmusician κατάφερα πολλά, με πρώτο και κυριότερο να έχω εμπιστοσύνη στη σκέψη και τη γνώμη μου. Αυτό είναι ένα ανεκτίμητο κέρδος.

Αφήνω πίσω ένα κομμάτι του εαυτού μου που με στήριξε όταν το χρειαζόμουν και που δε με εκφράζει πια. Έτσι είναι η ζωή, τι να κάνουμε. Πρέπει πλέον να σταθώ στα πόδια μου χωρίς ψευδώνυμο γιατί έτσι μου το επιτάσσουν οι τρέχουσες συνθήκες της ζωής μου. Εξάλλου για πόσο μπορείς να ζεις πίσω από ένα nickname στο Internet;

Από τα βάθη της καρδιάς μου ευχαριστώ όσους με διαβάσατε, με σχολιάσατε και με αντέξατε στις ζόρικες στιγμές. Μέσα από τα περίπου 1100 σχόλιά σας ένιωσα τούτο το χώρο σα δεύτερο σπίτι και βρήκα τα πατήματα που χρειαζόμουν για να κάνω βήματα μπροστά.

Ευχαριστώ ιδιαίτερα την Auburn Kate, τον Κιτσομήτσο, τη lifewhispers, το laxanaki, την tzotza (how could I forget?) και την Κατερίνα για την όμορφη και συνεπή παρέα τους όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι σίγουρος ότι θα τα ξαναπούμε με κάποιον τρόπο.

Και για να κλείσουμε όμορφα, το ομότιτλο του post τραγουδάκι από την all-star μπάντα των Traveling Wilburys με George Harrison, Bob Dylan, Tom Petty, Roy Orbison και Jeff Lynne. All-star σαν όλους εσάς που περάσατε από δω μέσα.



Καλή τύχη!