Top of the world, ma!
Φανταστείτε τα εξής:
- Βρίσκεστε στην παγκόσμια καρδιά του επαγγελματικού χώρου σας ή του ακαδημαϊκού πεδίου σας.
- Έρχεστε σε επαφή με νέους συναδέλφους από όλο τον κόσμο, με τους οποίους τα επόμενα 20+ χρόνια θα συνεργάζεστε μέσω της επιστήμης σας.
- Συναντάτε σε έναν μόνο χώρο όλους εκείνους τους ανθρώπους που τροφοδοτούν τις επιστημονικές σας ονειρώξεις με τα άρθρα και τα βιβλία τους, και με ορισμένους δημιουργείτε τις πρώτες σας επαφές.
- Λαμβάνετε γνώση για όλα όσα θα θέλατε να είχατε ρωτήσει τον προϊστάμενό σας αλλά ποτέ δεν καταφέρατε, κάτι για το οποίο δεν ευθύνεστε αποκλειστικά.
- Εδραιώνετε την αντίληψη ότι η δουλειά που κάνετε είναι ανάμεσα στις καλύτερες του είδους της, κάτι που στον εργασιακό σας χώρο δεν σας το έχουν πει ή αφήσει να εννοηθεί.
- Τεστάρετε την ικανότητά σας να εκπροσωπήσετε επάξια τον εαυτό σας σε ένα διεθνές περιβάλλον και τα καταφέρνετε πολύ καλά ανάμεσα σε όμοιούς σας.
- Λυπάστε αφάνταστα που πρέπει να φύγετε από τη συγκέντρωση αυτής της κοινότητας, της οποίας πλέον αισθάνεστε μέλος, έστω κι αν κανείς (ή σχεδόν κανείς) δε σας γνωρίζει.
- Και το κυριότερο: ξαναβρίσκετε την χαμένη σας ορμή και αποκτάτε ένα επιπλέον κίνητρο να προχωρήσετε με την έρευνά σας, κάτι που μέχρι τώρα είχε χαθεί κάπου ανάμεσα σε διαδικαστικά θέματα και στην απροθυμία ορισμένων να εκμεταλλευτούν όσα έχετε να προσφέρετε (τα έχουμε ξαναπεί αυτά).
Πείτε μου ειλικρινά: δε θα νιώθατε κι εσείς όπως περιγράφει ο τίτλος;
- Βρίσκεστε στην παγκόσμια καρδιά του επαγγελματικού χώρου σας ή του ακαδημαϊκού πεδίου σας.
- Έρχεστε σε επαφή με νέους συναδέλφους από όλο τον κόσμο, με τους οποίους τα επόμενα 20+ χρόνια θα συνεργάζεστε μέσω της επιστήμης σας.
- Συναντάτε σε έναν μόνο χώρο όλους εκείνους τους ανθρώπους που τροφοδοτούν τις επιστημονικές σας ονειρώξεις με τα άρθρα και τα βιβλία τους, και με ορισμένους δημιουργείτε τις πρώτες σας επαφές.
- Λαμβάνετε γνώση για όλα όσα θα θέλατε να είχατε ρωτήσει τον προϊστάμενό σας αλλά ποτέ δεν καταφέρατε, κάτι για το οποίο δεν ευθύνεστε αποκλειστικά.
- Εδραιώνετε την αντίληψη ότι η δουλειά που κάνετε είναι ανάμεσα στις καλύτερες του είδους της, κάτι που στον εργασιακό σας χώρο δεν σας το έχουν πει ή αφήσει να εννοηθεί.
- Τεστάρετε την ικανότητά σας να εκπροσωπήσετε επάξια τον εαυτό σας σε ένα διεθνές περιβάλλον και τα καταφέρνετε πολύ καλά ανάμεσα σε όμοιούς σας.
- Λυπάστε αφάνταστα που πρέπει να φύγετε από τη συγκέντρωση αυτής της κοινότητας, της οποίας πλέον αισθάνεστε μέλος, έστω κι αν κανείς (ή σχεδόν κανείς) δε σας γνωρίζει.
- Και το κυριότερο: ξαναβρίσκετε την χαμένη σας ορμή και αποκτάτε ένα επιπλέον κίνητρο να προχωρήσετε με την έρευνά σας, κάτι που μέχρι τώρα είχε χαθεί κάπου ανάμεσα σε διαδικαστικά θέματα και στην απροθυμία ορισμένων να εκμεταλλευτούν όσα έχετε να προσφέρετε (τα έχουμε ξαναπεί αυτά).
Πείτε μου ειλικρινά: δε θα νιώθατε κι εσείς όπως περιγράφει ο τίτλος;
Mou aresoun tetoia posts!
δεν ειναι καταπληκτικο;;
να προσεχεις, να περνας ομορφα και να αποκτησεις ολα τα κινητρα που θελεις!!
σε περιμενουμε!!
Narita, καλό το φαγητό αλλά μπροστά στην πραγματική σπεσιαλιτέ της Φιλαδέλφεια (Philly cheesesteak = μεγάλο φραντζολάκι γεμισμένο με ψιλοκομμένο κρέας, κρεμμύδι και λιωμένο προβολόνε) δεν έπιανε μία! Το τίμησα δεόντως...
Spirou, θενξ! Και η πλάκα είναι ότι πάντα στην αρχή τόσο μεγάλων ταξιδιών φεύγω προβληματισμένος για τη χρησιμότητά τους, ειδικά τώρα που ο κόσμος χάνεται και η δουλειά έρχεται από παντού. Στο τέλος, όμως, πάντα επιστρέφω με μια αίσθηση ολοκλήρωσης...
Ξωτικό μου τώρα πρέπει να καθήσω κάτω και να καταστρώσω ένα πλάνο δράσης. Καλός ο ενθουσιασμός αλλά πρέπεινα μετουσιωθεί και σε πράξη, έτσι δεν είναι; Πάντως κάποιες στιγμές αισθανόμουν πολύ σουρρεάλ - ειδικά όταν όλο το literature review του διδακτορικού μου στεκόταν ζωντανό τριγύρω μου πίνοντας κρασί και τσιμπολογώντας. Το El Greco θα το δω όταν καταλαγιάσει ο θόρυβος.
Life μου, εκείνη τη στιγμή που σου άφησα το σχόλιο είχα μόλις γυρίσει από το σουρρεάλ gala που περιέγραψα στο Ξωτικό πιο πάνω και είχα πάθει πλάκα! Βάλε και ότι πριν το gala είχα ένα δίωρο ελεύθερο και έκανα μια φανταστική βόλτα downtown. Βάλε και ότι μόλις είχε έρθει το room service με το δείπνο μου και πεινούσα τόσο που ήμουν έτοιμος να καταβροχθίσω ακόμα και την υπάλληλο lol Ε, να μην ενθουσιαστώ, ο άνθρωπος;
laxanaki, πραγματικά είναι από τις σπάνιες ευκαιρίες. Συν ότι έπιασαν τόπο τα χρήματα του εισητηρίου (και ο πόνος στην τσέπη μου έγινε λίγο πιο γλυκός!)
τυχερε!!!
ωραιο ειναι να εισαι king for a day!!!
να το χαρεις οσο κρατησει!!!
καλημερα!!!
:)
Και τι δεν θαδινα για διεθνη συναντηση ψυχεδελειας ...
Βεβαια ο σιντ μπαρετ πεθανε
Γερμανέ, δεν ξέρω πολλά από ψυχεδέλεια, νομίζω όμως ότι ο Μπάρετ δεν θα ήταν ο πιο κατάλληλος για chairman...
Σπιτόγατε, διακρίνω ένα ελαφρό χούμορ;
Αλλά δεν είναι ωραίο όντως να αισθάνεσαι έτσι;