Και τώρα τι;
Θα ήθελα πολύ να μπορώ να περιγράψω ακριβώς αυτό που ένιωσα συμμετέχοντας στη χτεσινή συγκέντρωση, όμως οι λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό είναι κοινότοπες, βαρετές και τελικά μη αντιπροσωπευτικές αυτών που θέλω να πω, και αυτό με εκνευρίζει. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί άλλοι μπορούν να το κάνουν με πολύ γλαφυρότερο και θελκτικό τρόπο, οπότε δεν θα μπω σε περιγραφές γεγονότων. Εξάλλου εδώ κι εδώ τα περιγράφουν πολύ πιο αναλυτικά.
Περίμενα πάντως μία συμβολική κίνηση, κάτι που θα έδειχνε ότι δεν είμαστε απλά ένα σκορποχώρι ανθρώπων που έτυχε να βρεθούν στον ίδιο τόπο την ίδια στιγμή, κάτι που θα ήταν το highlight της βουβής διαμαρτυρίας. Π.χ. ενός λεπτού σιγή για τα ανθρώπινα θύματα, τον χαμένο δασικό πλούτο, το μέλλον μας που φαντάζει ζοφερό. Οργανωτής θα έπρεπε να είναι ο κοινός μας στόχος και φορέας του μηνύματος οποιοσδήποτε από εμάς που συμμετείχαμε. Ίσως τελικά ο σκοπός να μην ήταν τόσο δυνατός για να μας ενώσει περισσότερο, ίσως να μην είμαστε ακόμα αρκετά δεκτικοί στο να ακολουθήσουμε αυθόρμητηες πρωτοβουλίες γιατί απλά θεωρούμε ότι σ'αυτή τη χώρα τίποτα δε γίνεται αυθόρμητα και όλα είναι προσυνεννοημένα. Ειδικά αυτό το τελευταίο το είδα έντονα και στη μπλογκόσφαιρα αυτές τις μέρες, με post που παρότι είχαν κάθε δικαίωμα να αντιτίθενται στη συγκέντρωση ανακάλυπταν και εδώ προεκλογικές σκοπιμότητες.
Όμως η κύρια σκέψη που στριφογυρίζει στο μυαλό μου είναι τι γίνεται από δω και πέρα. Η χτεσινή μεγαλειώδης σε μέγεθος συγκέντρωση αποτελεί απόδειξη ότι μια εναλλακτική κινητοποίηση μέσω blogs, SMS, e-mail και από στόμα σε στόμα μπορεί πλέον να συσπειρώσει κόσμο πέρα από τους χρήστες αυτών των μέσων και να αγκαλιάσει ανθρώπους κάθε ηλικίας και ασχολίας. Εδώ όμως μπαίνει δυνατά ο κίνδυνος να θεωρηθούν τούτες οι συγκεντρώσεις ως ένα ακόμα "passing fad", μια μόδα της εποχής που όλοι πρέπει να ακολουθήσουμε έστω για μια φορά, περισσότερο για να ικανοποιήσουμε τη δική μας αυταπάτη ότι είμαστε "ενεργοί πολίτες" ενώ από την άλλη θα πράττουμε καθημερινά τα μύρια όσα που ουσιαστικά ακυρώνουν το μήνυμα της διαμαρτυρίας. Μου θυμίζει ένα στριπάκι της Μαφάλντα που κάθεται με τη Σουζανίτα και διαβάζουν στην εφημερίδα περί πολέμων, λιμών, κλπ., και ξαφνικά λέει η Σουζανίτα κάτι του στυλ "Τι κρίμα! Άντε πες κι εσύ "Τι κρίμα" και ας πάμε να συνεχίσουμε το παιχνίδι μας". Ακριβώς αυτό απεύχομαι να γίνει.
Αν η διαδήλωση για την Πάρνηθα ήταν "το πρώτο κλαράκι στο δέντρο της ουσιαστικής αφύπνισης των πολιτών", η χτεσινή συγκέντρωση ήταν το μπουμπούκι που χρειάζεται τη φροντίδα και τη στήριξη όλων μας για να ανθίσει. Αλλά πρέπει πλέον να ξέρουμε προς τα πού βαδίζουμε και τι ακριβώς προσπαθούμε να επιτύχουμε.
Υ.Γ. Ο Null έχει δημοσιεύσει ένα σχόλιο από το Indymedia περί όσων θεωρούν εαυτούς "de facto επαναστάτες", το οποίο προσυπογράφω μέχρι τελείας. Αξίζει να το διαβάσετε.
Περίμενα πάντως μία συμβολική κίνηση, κάτι που θα έδειχνε ότι δεν είμαστε απλά ένα σκορποχώρι ανθρώπων που έτυχε να βρεθούν στον ίδιο τόπο την ίδια στιγμή, κάτι που θα ήταν το highlight της βουβής διαμαρτυρίας. Π.χ. ενός λεπτού σιγή για τα ανθρώπινα θύματα, τον χαμένο δασικό πλούτο, το μέλλον μας που φαντάζει ζοφερό. Οργανωτής θα έπρεπε να είναι ο κοινός μας στόχος και φορέας του μηνύματος οποιοσδήποτε από εμάς που συμμετείχαμε. Ίσως τελικά ο σκοπός να μην ήταν τόσο δυνατός για να μας ενώσει περισσότερο, ίσως να μην είμαστε ακόμα αρκετά δεκτικοί στο να ακολουθήσουμε αυθόρμητηες πρωτοβουλίες γιατί απλά θεωρούμε ότι σ'αυτή τη χώρα τίποτα δε γίνεται αυθόρμητα και όλα είναι προσυνεννοημένα. Ειδικά αυτό το τελευταίο το είδα έντονα και στη μπλογκόσφαιρα αυτές τις μέρες, με post που παρότι είχαν κάθε δικαίωμα να αντιτίθενται στη συγκέντρωση ανακάλυπταν και εδώ προεκλογικές σκοπιμότητες.
Όμως η κύρια σκέψη που στριφογυρίζει στο μυαλό μου είναι τι γίνεται από δω και πέρα. Η χτεσινή μεγαλειώδης σε μέγεθος συγκέντρωση αποτελεί απόδειξη ότι μια εναλλακτική κινητοποίηση μέσω blogs, SMS, e-mail και από στόμα σε στόμα μπορεί πλέον να συσπειρώσει κόσμο πέρα από τους χρήστες αυτών των μέσων και να αγκαλιάσει ανθρώπους κάθε ηλικίας και ασχολίας. Εδώ όμως μπαίνει δυνατά ο κίνδυνος να θεωρηθούν τούτες οι συγκεντρώσεις ως ένα ακόμα "passing fad", μια μόδα της εποχής που όλοι πρέπει να ακολουθήσουμε έστω για μια φορά, περισσότερο για να ικανοποιήσουμε τη δική μας αυταπάτη ότι είμαστε "ενεργοί πολίτες" ενώ από την άλλη θα πράττουμε καθημερινά τα μύρια όσα που ουσιαστικά ακυρώνουν το μήνυμα της διαμαρτυρίας. Μου θυμίζει ένα στριπάκι της Μαφάλντα που κάθεται με τη Σουζανίτα και διαβάζουν στην εφημερίδα περί πολέμων, λιμών, κλπ., και ξαφνικά λέει η Σουζανίτα κάτι του στυλ "Τι κρίμα! Άντε πες κι εσύ "Τι κρίμα" και ας πάμε να συνεχίσουμε το παιχνίδι μας". Ακριβώς αυτό απεύχομαι να γίνει.
Αν η διαδήλωση για την Πάρνηθα ήταν "το πρώτο κλαράκι στο δέντρο της ουσιαστικής αφύπνισης των πολιτών", η χτεσινή συγκέντρωση ήταν το μπουμπούκι που χρειάζεται τη φροντίδα και τη στήριξη όλων μας για να ανθίσει. Αλλά πρέπει πλέον να ξέρουμε προς τα πού βαδίζουμε και τι ακριβώς προσπαθούμε να επιτύχουμε.
Υ.Γ. Ο Null έχει δημοσιεύσει ένα σχόλιο από το Indymedia περί όσων θεωρούν εαυτούς "de facto επαναστάτες", το οποίο προσυπογράφω μέχρι τελείας. Αξίζει να το διαβάσετε.
αλλά χάρηκα που είδα τόσο κόσμο, κι όχι μόνο στην Αθήνα...
Το από δω και πέρα είναι αυτό που λέω, από την αρχή...
και γι' αυτούς τους ανθρώπους, που είναι εκεί, και θέλουν κάθε δυνατή βοήθεια και συμπαράσταση...
και για μας: τι κάνουμε, από δω και πέρα;;; Το πιστεύω πια, ότι ο τρόπος "αντίδρασης" έχει αλλάξει - μα θέλει προσοχή...
Θα το συζητήσουμε κι αργότερα, μάλλον.
Καλημέρα φίλε μου.
Δύο είναι τα βασικά ερωτήματα που μου προκύπτουν:
- Ποιοι πρέπει να είναι οι στόχοι μας από δω και πέρα; Mε ποιον τρόπο μπορεί να οργανωθούν οι άνθρωποι σε μια νέα μορφή συλλογικότητας χωρίς απαραίτητα να έχει θεσμικό χαρακτήρα (π.χ., συνδικάτο, οργανισμός, πολιτική οργάνωση);
- Υπάρχουν φορείς που δε βλέπουν με καλό μάτι αυτή τη δραστηριοποίηση;
Kate, το σχόλιό σου λέει αυτό ακριβώς που (νομίζω ότι) θέλουμε όλοι: μία νέα μορφή συλλογικής δράσης που δεν θα έχει αυστηρή δομή και δε θα υπακούει σε αρχηγούς. Ακριβώς αυτό που οραματιζόταν ο Lennon: "Don't follow leaders, watch the parking meters". Φωτεινό και καθοδηγητικό παράδειγμα οι Βέλγοι και οι Ισπανοί. Αφού έχει γίνει εκεί, γιατί να μη γίνει κι εδώ;
1) Αν υπονοείς ότι είμαι κάποιος επαγγελματίας (της ντουντούκας) είσαι πολύ κοντά στην αλήθεια…(απέχεις μονάχα 3 σμήνη γαλαξιών και 1 μαύρη τρύπα, εκτός του ότι διαφέρει και η κβαντική κατάσταση της ύλης). Επίσης, προς το παρόν δε νομίζω να έχει ενοχληθεί κανείς (από τους μεγαλόσχημους) από αυτή την εκδήλωση, ίσα ίσα που δώσατε και τζάμπα ρεπορτάζ σε μερικούς τεμπέληδες δημοσιογράφους. Επίσης πρέπει να μάθεις πώς διαμαρτυρίες ή αντιδραστικές ενέργειες ακόμα και μη υποκινούμενες (αλλά και αυτές που υποκινούνται, πολύ περισσότερο) εντάσσονται πια στα πλαίσια του συστήματος που (υποτίθεται ότι) αντιστρατεύονται. Είναι αναγκαίες κιόλας για να γίνεται η απαιτούμενη εκτόνωση της μάζας, όπως συμβαίνει στη περίπτωση διαφόρων αθλητικών εκδηλώσεων στα γήπεδα με «φιλάθλους» και οπαδούς…
2) Όταν είχαμε τα δικαστικά σκάνδαλα στην χώρα μας, δεν άνοιξε μύτη και δε βγήκε κανείς να διαμαρτυρηθεί για τη σαπίλα που επικρατεί στο σώμα που στην ουσία καθ-ορίζει και το επίπεδο της δημοκρατίας μας και κατ’ επέκταση του επιπέδου ευημερίας μας... Σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν εφικτή μια σύγκριση με τη περίπτωση του Βελγίου (με συγχωρείς, για την Ισπανία δεν ενθυμούμαι…) Από το δημοτικό νομίζω πως μας μάθανε ότι μόνο τα με όμοια μπορείς να κάνεις σύγκριση… και μη μου πεις διαδήλωση εκεί, διαδήλωση εδώ… (γιατί θα σου πω το γνωστό «το μπουζούκι είναι όργανο, ο αστυνόμος είναι όργανο κλπ κλπ)
Εκνευρίστηκα λίγο γιατί, ή δε διάβασες τι έγραψα, ή δε κατάλαβες γρι…Επίσης όταν σε λέω πρόβατο (και τους υπόλοιπους) και εσύ με επικρίνεις για το ύφος μου χωρίς να προβληματίζεσαι καμιά στάλα, τότε μπορεί να ισχύουν τα εξής: ή ότι το δέχεσαι, ή (όντως) δε κατάλαβες, ή δε διάβασες ή διάβασες πρόχειρα ή εγώ δεν έχω καμία μεταδοτικότητα …
Επίσης αφού δε σου άρεσε το ύφος μου γιατί ξόδεψες τόση φαιά ουσία για να μου απαντήσεις? Και τι έχει το ύφος μου? Έτσι εγώ ξεχωρίζω τον άνθρωπο που έχει συνείδηση και φιλότιμο από τον ασυνείδητο και τον αναίσθητο: όταν βρίζεις (ή αν θες κριτικάρεις) έναν ευσυνείδητο (δικαιολογημένα ή όχι, δεν έχει σημασία, το ζητούμενο είναι να υπάρχει κάποια βάση δλδ να μην είναι βρισίδι για τσαμπουκάδες), ψάχνεται, σκύβει το κεφάλι και σκέφτεται τι έκανε και μετά απαντά… Ο ασυνείδητος / ξεροκέφαλος απλά τα αποκρούει… Ένας τέτοιος άνθρωπος όμως δεν έχει περιθώρια βελτίωσης της προσωπικότητας του και θα μείνει για πάντα μπουνταλάς…
Ακόμα, μήπως θα πρέπει να χαϊδεύουμε μονίμως τα αυτάκια του (κυρίαρχου????????????) λαού ? Γιατί να μην υποστηρίξω ότι 10000 ελληνικού λαού είναι κοπάδι? Μελέτησε και λίγο Ελληνική ιστορία (όχι αυτή της εκδοτικής Αθηνών ή αυτή του γυμνασίου, κάποια σοβαρή) και πες μου τα τελευταία 500 χρόνια ποια επανάσταση ξεκίνησε από τον ελληνικό λαό… πώς απελευθερωθήκαμε, ποιοι είναι οι (πραγματικοί) κατέδες μας (για να μη χρησιμοποιήσω την κωστάκεια λέξη «νταβάς») και γιατί η χώρα μας θα είναι συνεχώς ουραγός και ακόλουθος στις παγκόσμιες εξελίξεις… Μήπως γιατί είμαστε ξεροκέφαλοι και μπουνταλάδες τελικά? Εγώ κάνω πάντως τα τεστ μου και όταν έχω συμπεράσματα (ίσως) θα σας πω.
Θα γούσταρα να με κάνεις σκουπίδι αντικρούοντας αυτά που έγραψα, αλλά μάλλον βαριόσουν και λίγο… Ο arammos όμως με 5 λέξεις τουλάχιστον είπε κάτι και μου έδωσε εφαλτήριο να γράψω και εγώ κάτι (αν θες κατηγόρησε τον για αυτό)… Γίνετε λίγο πιο ενδιαφέροντες και πάψτε να είστε γλυκανάλατοι… ΟΤΑΝ ΣΕ ΚΑΙΝΕ ΔΕ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΣΑΙ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ! (ούτε αλλάζεις κυβέρνηση έτσι απλά…)
Υ.Γ.1 Σόρυ, αλλά δε ξέρω πως μπαίνει λινκ για comments που γίνονται σε άλλο blog. Θα κάνω μια απόπειρα παραπομπής για να γίνει κατανοητό σε τι αναφέρομαι: http://nefelikas.wordpress.com/2007/08/30/%ce%a3%ce%b5-%ce%b5%ce%af%ce%b4%ce%b1-%cf%87%ce%b8%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%bf%cf%8d%cf%83%ce%b5%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b1/
Υ.Γ2. Πάρτε και μια αντίδραση κάποιας που της κάηκε το σπίτι της για να καταλάβετε κάτι τις παραπάνω… : http://toxicare.wordpress.com/2007/08/29/fyi/
Υ.Γ3. Ανακοίνωση για την επόμενη συμφορά που μας έρχεται (ελπίζω να βγω ψεύτης γιατί αυτή θα με πάρει και εμένα…). Φέτο το χειμώνα θα βρέξει ? του χρόνου? Του παραχρόνου? α? τι θα κάνουν οι καλοί μας κυβερνώντες για αυτό? (ή μήπως θα πρέπει να κάνουμε εμείς ?) Θα χορέψουν το χορό του μεγάλου Μανιτού? Ή θα βγουν οι παπάδες μας να κάνουν λιτανείες με το σταυρό στο χέρι ? Ποια θα είναι η διαχείριση των αποθεμάτων ? (δε θέλω να φαντάζομαι… μόνο στη σκέψη τρομάζω… και μιλάμε για τα αμέσως επόμενα χρόνια… όχι καμιά 10ετία μπροστά…) μου φαίνεται πως θα κάνουμε download νεράκι στον υπολογιστή μας…
Καβλινύστα σας !
1. Δεν υπονοώ ποτέ τίποτα, ούτε φυσικά ότι είσαι "επαγγελματίας της ντουντούκας". Αλλά γιατί τόση πρεμούρα εναντίον αυτών των συγκεντρώσεων; Μέχρι και σχόλια του στυλ "να τελειώνουμε με τους bloggers" διάβαζα στο Indymedia. Ποιοι να τελειώνουν με τους "bloggers" (ούτε καν κατάλαβαν ότι δεν ήταν οι "bloggers" που διαδήλωναν αλλά anyway) και για ποιο λόγο ενοχλούνται;
Όσο για το αν έχει "ενοχληθεί" κάποιος μεγαλόσχημος, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι οι συγκεντρώσεις/πορείες διαμαρτυρίας που διοργανώνονται από αριστερές/αριστερίζουσες οργανώσεις έχουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα; Και, το κυριότερο, πόσο εκφράζουν τον απλό κόσμο που δε γουστάρει να κομματικοποιήσει τη φωνή διαμαρτυρίας του; Πιστεύεις ότι όλοι αυτοι οι "αφελείς" και "πρόβατα" που κατεβήκαν στο Σύνταγμα την προηγούμενη Τετάρτη θα έκαναν το ίδιο αν η συγκέντρωση είχε το καπέλο κάποιας οργάνωσης κομματική με απόχρωση;
2. Επειδή ειρωνεύεσαι ελαφρώς περί της συγκριτικής ικανότητάς μου, σε πληροφορώ ότι οι συγκεντρώσεις/διαμαρτυρίες στις δύο ευρωπαϊκές χώρες (όπως και στην Ελλάδα) πραγματοποιήθηκαν μετά από γεγονότα που επέφεραν τεράστιο συναισθηματικό (και όχι μόνο) βάρος στις αντίστοιχες κοινωνίες (Βέλγιο=υπόθεση παιδεραστίας, Ισπανία=τρομοκρατικές επιθέσεις το 2004). Εκεί λοιπόν οι συγκεντρώσεις αυτές είχαν άμεσο πολιτικό αποτέλεσμα και, το κυριότερο, δεν είχαν κομματικό χρωματισμό. Αυτό ακριβώς θα ήθελα προσωπικά να δω να γίνεται και στην Ελλάδα, απαγκιστρώνοντας τη διαμαρτυρία του πολίτη από τη μέγγενη των κομματικών κινήτρων.
3. Δεν είμαι εγώ αυτός που πρέπει να προβληματιστεί αλλά όσοι αμέσως έσπευσαν να διακηρύξουν "να τελειώνουμε με τους bloggers" (sic) χωρίς καν να αναρωτηθούν γιατί μια τέτοια συγκέντρωση κατάφερε να μαζέψει πάνω από 10 χιλιάδες κόσμο.
4. Αν δεν καταλαβαίνεις γιατί δε μου αρέσει το ύφος σου (και όχι μόνο σε μένα), ψάχτο μόνος σου. Αρνούμαι να εξηγώ τα αυτονόητα, επιτέλους.
5. Καθένας έχει την άποψή του περί του ύφους και της έντασης της διαμαρτυρίας. Όταν μου δώσεις ένα απτό παράδειγμα τι σημαίνει ότι "όταν σε καίνε δε διαμαρτύρεσαι έτσι απλά" ευχαρίστως να γίνω κι εγώ πιο συγκεκριμένος.
6. Με τα Υ.Γ. σου συμφωνώ και επιφυλάσσομαι για περαιτέρω σχολιασμό αργότερα.