Γατοκατάσταση
Ένα από τα βασικά σημεία που η συμβία μου μου έχει εμφυσήσει στα χρόνια που είμαστε μαζί είναι η αγάπη για τις γάτες. Πριν τη γνωρίσω δεν ήμουν fan, ούτε όμως τις απεχθανόμουν. Είχα, θα έλεγα, μια αδιάφορη στάση απέναντί τους και πίστευα αρκετές από τις προκαταλήψεις και λανθασμένες δοξασίες που τις ακολουθούν. Το έτερον ήμισυ όμως έχει ένα ωραίο και πραγματικό πάθος με τις γάτες, που δεν φτάνει σε ακραία σημεία υστερίας και είναι πολύ όμορφο (όπως και τα πάντα πάνω της). Κοινωνός αυτού του πάθους έγινα σιγά-σιγά κι εγώ, ξεκινώντας από την παρατήρηση της συμπεριφοράς της σε οποιαδήποτε τυχαία συνάντηση με χαϊδέψιμο γατί και των ιστοριών της για την Ήρα, μια πανέμορφη αλλά και πολύ περίεργη Siamese που ήταν η πρώτη οικόσιτη γάτα της. Μέσα σε όχι πολλά χρόνια έφτασα να μοιράζομαι το ίδιο πάθος, να παρατηρώ αυτά τα πλάσματα στο δρόμο, να προσπαθώ να πλησιάσω οποιοδήποτε δεν πεταγόταν μακριά όταν με έβλεπε, και να μαθαίνω τις αντιδράσεις τους μέσα από την κοντινή επαφή με γατιά συγγενών και φίλων. Σ΄αυτή την πρακτική μου εξάσκηση έχω δεθεί με δύο γατιά, τον Ερμή και την Ψείρα - ειδικά το δεύτερο είναι μεγάλη ιστορία, εδώ θα είμαστε να τα πούμε, αλλά όχι τώρα.
Μέσα από αυτή την πολύχρονη διαδικασία έχουμε συνειδητοποιήσει και οι δύο πολλά πράγματα, με βασικότερο ότι η συμβίωση με μία γάτα είναι μεγάλη ευθύνη και προϋποθέτει αρκετές θυσίες σε χρόνο και χρήμα καθώς και αρκετή προσπάθεια στον ψυχολογικό τομέα. Ενόψει λοιπόν της μετακόμισής μας στον δικό μας χώρο τα βάλαμε κάτω και με πλήρη συνείδηση της θέσης μας αποφασίσαμε ότι μία γάτα θα ολοκλήρωνε την θαλπωρή της επερχόμενης συμβίωσής μας!
Εδώ αρχίζει το ωραίο της υπόθεσης, αλλά παράλληλα και το δύσκολο. Γιατί η επιλογή της γάτας δεν πρέπει να γίνεται μόνο on the basis of the goutsou-goutsou criterion αλλά πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλα βασικά πράγματα όπως αν η ράτσα της γάτας ενδείκνυται για διαμέρισμα ή είναι πιο πολύ της ζούγκλας, αν μπορεί να μείνει μόνη της για κάμποσες ώρες την ημέρα κλπ. Βέβαια, ένα γατί πρέπει να σου κάνει κλικ όταν το δεις αλλά ποιο kitten 2-3 μηνών δεν θα προσπαθήσει να σε μαγέψει, ειδικά όταν ξέρει ότι είναι υποψήφιο να περάσει την υπόλοιπη ζωή του μαζί σου;
Και επειδή θέλω η επιλογή να είναι όσο το δυνατόν ορθότερη έχω τις τελευταίες βδομάδες χωθεί με τα μούτρα στα βιβλία και στα sites για να δω ποια ράτσα θα προκρίνω στη συζήτησή μας για την επιλογή του τετράποδου φίλου μας. Όχι βέβαια ότι θα γίνει απαραίτητα αυτό που θέλω (είναι μνημειώδης η απόλυτη αντίθεση σχεδόν σε όλες τις επιλογές μας, αν και πάντα τα βρίσκουμε κάπου στη μέση) αλλά πρέπει να έχω κάτι να πω και να το στηρίξω, έτσι δεν είναι;
Μετά από αρκετή μελέτη λοιπόν κατέληξα σε αυτή τη ράτσα:
δηλ. τη βρετανική κοντότριχη ή British Shorthair, που θεωρείται ότι είναι καλόβολη ράτσα και μπορεί άνετα να ζήσει σε διαμέρισμα. Συν ότι είναι υπέροχα όμορφη με το στρογγυλό πρόσωπο, το δυνατό σώμα, το φανταστικό γκρι-μπλε τρίχωμα και τα χαλκόχρωμα μάτια της με το διαπεραστικό και εξεταστικό βλέμμα!
Από την άλλη η συμβία μου θέλει κάτι που αρχικά να μοιάζει περισσότερο σε χνουδόμπαλα και που θα εξελιχθεί σε μία όμορφη, δυνατή, πορτοκαλί γατάρα. Της πρότεινα αυτή:
δηλ. τη Scottish Fold με τα υπέροχα διπλωμένα αυτιά αλλά δεν έδειξε να συγκινείται ιδιαίτερα, καθώς φαντάζομαι ότι έχει στο μυαλό της κάτι πολύ συγκεκριμένο αλλά και εξίσου απροσδιόριστο για οποιονδήποτε πέρα από την ίδια.
Οπότε προς στιγμή δεν έχουμε καταλήξει κάπου και είμαστε ακόμα σε φάση αναζήτησης. Μέχρι τον Σεπτέμβρη, βέβαια, που σκεφτόμαστε να κάνουμε κίνηση υπάρχει καιρός, αλλά επειδή όπως είπα η επιλογή είναι δύσκολη υπόθεση θέλω να την κάνουμε όσο πιο σωστά γίνεται. Εν τέλει όμως τη βλέπω τη φάση: κάποιος από τους γατο-γονείς φίλους μας θα μας μιλήσει για ένα νεογέννητο γατάκι, το οποίο δε θα έχει καμία σχέση με αυτό που σκεφτόμαστε και θεωρητικολογούμε τώρα, θα το δούμε, θα το λατρέψουμε, θα το πάρουμε και θα είμαστε και οι τρεις πανευτυχείς!
Μέχρι τότε όμως θα έχουμε να λέμε...
British Shorthair photo © wikipedia,
Scottish Fold photo © gatoselida.gr
Μέσα από αυτή την πολύχρονη διαδικασία έχουμε συνειδητοποιήσει και οι δύο πολλά πράγματα, με βασικότερο ότι η συμβίωση με μία γάτα είναι μεγάλη ευθύνη και προϋποθέτει αρκετές θυσίες σε χρόνο και χρήμα καθώς και αρκετή προσπάθεια στον ψυχολογικό τομέα. Ενόψει λοιπόν της μετακόμισής μας στον δικό μας χώρο τα βάλαμε κάτω και με πλήρη συνείδηση της θέσης μας αποφασίσαμε ότι μία γάτα θα ολοκλήρωνε την θαλπωρή της επερχόμενης συμβίωσής μας!
Εδώ αρχίζει το ωραίο της υπόθεσης, αλλά παράλληλα και το δύσκολο. Γιατί η επιλογή της γάτας δεν πρέπει να γίνεται μόνο on the basis of the goutsou-goutsou criterion αλλά πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλα βασικά πράγματα όπως αν η ράτσα της γάτας ενδείκνυται για διαμέρισμα ή είναι πιο πολύ της ζούγκλας, αν μπορεί να μείνει μόνη της για κάμποσες ώρες την ημέρα κλπ. Βέβαια, ένα γατί πρέπει να σου κάνει κλικ όταν το δεις αλλά ποιο kitten 2-3 μηνών δεν θα προσπαθήσει να σε μαγέψει, ειδικά όταν ξέρει ότι είναι υποψήφιο να περάσει την υπόλοιπη ζωή του μαζί σου;
Και επειδή θέλω η επιλογή να είναι όσο το δυνατόν ορθότερη έχω τις τελευταίες βδομάδες χωθεί με τα μούτρα στα βιβλία και στα sites για να δω ποια ράτσα θα προκρίνω στη συζήτησή μας για την επιλογή του τετράποδου φίλου μας. Όχι βέβαια ότι θα γίνει απαραίτητα αυτό που θέλω (είναι μνημειώδης η απόλυτη αντίθεση σχεδόν σε όλες τις επιλογές μας, αν και πάντα τα βρίσκουμε κάπου στη μέση) αλλά πρέπει να έχω κάτι να πω και να το στηρίξω, έτσι δεν είναι;
Μετά από αρκετή μελέτη λοιπόν κατέληξα σε αυτή τη ράτσα:
δηλ. τη βρετανική κοντότριχη ή British Shorthair, που θεωρείται ότι είναι καλόβολη ράτσα και μπορεί άνετα να ζήσει σε διαμέρισμα. Συν ότι είναι υπέροχα όμορφη με το στρογγυλό πρόσωπο, το δυνατό σώμα, το φανταστικό γκρι-μπλε τρίχωμα και τα χαλκόχρωμα μάτια της με το διαπεραστικό και εξεταστικό βλέμμα!
Από την άλλη η συμβία μου θέλει κάτι που αρχικά να μοιάζει περισσότερο σε χνουδόμπαλα και που θα εξελιχθεί σε μία όμορφη, δυνατή, πορτοκαλί γατάρα. Της πρότεινα αυτή:
δηλ. τη Scottish Fold με τα υπέροχα διπλωμένα αυτιά αλλά δεν έδειξε να συγκινείται ιδιαίτερα, καθώς φαντάζομαι ότι έχει στο μυαλό της κάτι πολύ συγκεκριμένο αλλά και εξίσου απροσδιόριστο για οποιονδήποτε πέρα από την ίδια.
Οπότε προς στιγμή δεν έχουμε καταλήξει κάπου και είμαστε ακόμα σε φάση αναζήτησης. Μέχρι τον Σεπτέμβρη, βέβαια, που σκεφτόμαστε να κάνουμε κίνηση υπάρχει καιρός, αλλά επειδή όπως είπα η επιλογή είναι δύσκολη υπόθεση θέλω να την κάνουμε όσο πιο σωστά γίνεται. Εν τέλει όμως τη βλέπω τη φάση: κάποιος από τους γατο-γονείς φίλους μας θα μας μιλήσει για ένα νεογέννητο γατάκι, το οποίο δε θα έχει καμία σχέση με αυτό που σκεφτόμαστε και θεωρητικολογούμε τώρα, θα το δούμε, θα το λατρέψουμε, θα το πάρουμε και θα είμαστε και οι τρεις πανευτυχείς!
Μέχρι τότε όμως θα έχουμε να λέμε...
British Shorthair photo © wikipedia,
Scottish Fold photo © gatoselida.gr
Πάντως σχετικά με το "κοπρογατάκι", συμφωνώ, έτσι σας βλέπω να καταλήγετε, χιχι
Πλεονεκτήματα: Δεν έχει τρίχες, και σου δίνει την αίσθηση οτι έχεις ένα allien κατοικίδιο from outer space!!
Μήπως μπήκες στην κλαδική του Νίκου Δήμου λοιπόν;
Δεν είναι υπέροχη και η δεύτερη; Μοιάζει με κουκουβάγια lol
@ spikon
Α, η Sphinx μου αρέσει τρομερά. Θα ανεβάσω μια φωτο στην οποία είναι θυμωμένη. Πιο alien πλάσμα δεν έχεις ξαναδεί.
@ pølsemannen
Πραγματικά είναι υπέροχος. Αφού μάλιστα είναι η standard ράτσα που χρησιμοποιείται σε διαφημίσεις, ταινίες κλπ. στο Hollywood επειδή είναι τόσο στρογγυλή και όμορφη.
Όχι, δεν μπήκα στην κλαδική του Δήμου, απλά τυχαίνει και στους δύο μας να αρέσουν οι γάτες lol
@ manos s.
Κι εγώ το ίδιο λέω αλλά σκοντάφτω πάνω στη συμβία... Πού θα πάει, θα της τάξω και ίσως γίνει το καλό...
Πάντως διάβασα ένα ποστ της Woman In This City (http://womansown.blogspot.com/2007/05/blog-post_8104.html) και τα σχετικά σχόλια, και ομολογώ ότι ανατρίχιασα με την ανευθυνότητα (τι περίεργο για Ελλάδα). Δεν ξέρω τι παίζεται με τα pet shops αλλά πλέον τείνω προς ιδιώτη, είτε εκτροφέα είτε απλά άνθρωπο που τυχαίνει να έχει κάποιο γατάκι για υιοθεσία.
Κι εγώ πιστεύω ότι η Αγγλίδα κοντότριχη είναι καταπληκτική κι αν έχει και τα χαρακτηριστικά που περιγράφεις είναι πολύ καλή περίπτωση. Πάντως, αν θές σας στέλνω κανα Κερανηδογατάκι που είναι και πορτοκαλί. Αρκεί να καταφέρω να πιάσω κανένα καθώς είναι πολύ άτακτα και ελεύθερα.
Θα το ψάξω λίγο ακόμα φίλε μου και θα σου πω αν είναι...
@ keim
Αυτό θα ήθελα πραγματικά να το ακούω μέσα στο σπίτι μου!
@ pan
Δυστυχώς pan, δε νομίζω ότι μπορώ να ανταπεξέλθω. Εξάλλου είναι πολύ κρίμα για ένα σκύλο ειδικά να είναι κλεισμένος σε διαμέρισμα. Εκτιμώ την προσπάθειά σου πάντως, και έχω στείλει σχετικά mail σε φίλους. Αν προκύψει κάτι θα σε ενημερώσω.
@ narita
Εκεί θα καταλήξουμε μου φαίνεται. Όχι ότι με χαλάει καθόλου!
Παίδες sorry αλλά δεν είμαι και στα καλύτερά μου σήμερα. Νιώθω ένα τόσο βαρύ πλάκωμα από την καταστροφή που μας βρήκε, που δε μπορώ να γράψω πολλά. Την κατανόησή σας...
στην Ελευθεροτυπία και την Καθημερινή έχει ένα σωρό αγγελίες κάθε Κυριακή.
Άσε που είναι χαζό να πληρώσετε τόσα λεφτά για μια γάτα ράτσας...
Και βασικό, Krot, είναι το θέμα του κόστους. Όσο κι αν θέλω και μπορώ, δεν νομίζω ότι είναι σωστό να δώσω 500 Ευρώ για μια γάτα, όσο δηλαδή κοστίζει μια βρετανική κοντότριχη.
Έχεις δίκιο, είναι σωστότερο να υιοθετήσουμε ένα ζωάκι που σε διαφορετικές συνθήκες ενδεχομένως να έμενε στο δρόμο. Αυτό έλεγα στην Krot παραπάνω. Ε, αν μοιάζει σε κανένα από τα 2 γατιά που έδειξα, ακόμα καλύτερα lol
500 ευρώ ε? ακριβό σκλαβοπάζαρο...
Για να φανταστείς για τι μεταπράτες μιλάμε, μπορείς να πληρώσεις και με δόσεις! Αν είναι δυνατόν δηλαδή.