Λοιπόν, επειδή είχα υποσχεθεί να βρω ένα κείμενο από το πάλαι ποτέ Websloth για την κουζίνα της φοιτητικής εστίας του Παν/μίου Πατρών και επειδή προβλέπω αύριο-μεθαύριο να έχουμε γαμώ τα σοβαρά και bullshit-φιλοσοφημένα post (το 1/2 της πολυαναμενόμενης συζήτησης έγινε τελικά σήμερα), έψαξα τα ηλεκτρονικά κιτάπια μου, το βρήκα και σας το παραθέτω!

Αν και δεν είναι από τα καλυτερότερα του Websloth νομίζω ότι είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα της άπαιχτης, σουρρεαλιστικής, παρανοϊκής προσέγγισης των παιδιών σε κρίσιμα ζητήματα όπως "Η μιζέρια της ταβέρνας" b/w "Η παρακμή της ταβέρνας", ο κλαρινογαμπρός, το σκατόχαρτο, η λίστα στοιχείων υποβάθμισης, ο καριερίστας, και τόσα άλλα που μου κρατούσαν συντροφιά τις μικρές ώρες κατά τη διάρκεια του Master.

Αφιερωμένο, λοιπόν, εξαιρετικά στις φοιτητικές εστίες και στα παιδιά του Websloth - και φυσικά με τον πρέποντα σεβασμό στο πρόσωπο που πρωταγωνιστεί και στους θεσμούς που αναφέρονται.


Ένα γράμμα για τον Θύμιο

“Αγαπητέ Θύμιο,

Αυτό το γράμμα αποτελεί έναν ύμνο, θα λέγαμε, για σένα. Ναι, Θύμιο, για σένα, αρχι-μάγειρα της φοιτητικής εστίας Πατρών.

Τι να πρωτοπεί κανείς για έναν άνθρωπο είδωλο.

Κάθε φορά που απολαμβάνουμε τα εδέσματα που ετοιμάζεις σκεφτόμαστε πως πίσω από όλα αυτά βρίσκεσαι εσύ. Ξέρουμε πως σε κάθε πιάτο ξεχωριστά βάζεις και έναν κομμάτι του εαυτού σου. Πότε βγάζουμε ανάμεσα από τα δόντια μας μαγκωμένες, κατσαρές τρίχες, ενίοτε με ψαλίδα. Άλλοτε μακρύτερες και ίσιες, πρέπει να είναι από το μαλλί. Ξέρουμε πως τα πάντα περνάνε από τον δικό σου έλεγχο και για αυτό και δεν ανησυχούμε. Ξέρουμε πως και η τρίχα ακόμα μπήκε για κάποιο συγκεκριμένο λόγο, μέρος της συνταγής.

Θέλουμε τον Θύμιο και τον θέλουμε τώρα!

Και φυσικά από τον έλεγχο σου περνάει η γενικότερη υγιεινή της λέσχης. Το ξέρουμε και δεν ανησυχούμε. Δεν μας νοιάζει που τα μαχαιροπίρουνα στον ήλιο αποκτούν ιριδίζον χρώμα καθώς οι ακτίνες του αναλύονται μέσα στη συσσωρευμένη μπίχλα. Δεν μας νοιάζει που τα κουτάλια κόβουν πιο πολύ από τα μαχαίρια, τα πετάς στον τοίχο και μένουν καρφωμένα.

Για πάρτη σου Θύμιο και τέτανο άμα λάχει!

Θύμιος για μας σημαίνει ισορροπημένη διατροφή. Τι να πρωτοπεί κανείς για τα εξαίσια πιάτα που κάθε μέρα με πατρική φροντίδα ετοιμάζεις για μας. Το κρέας πάντα διαλεγμένο και πάντα σε ποικιλία.. Τι να πούμε για τα μακαρόνια κοχυλάκια και το γιαουρτάκι με την πέτσα, τι για τα πικάντικα λουκάνικα που τσακράνε μασουλώντας τα, τι για τις αφροδισιακές ξεντεριασμένες σαρδέλες με το τουρσί σε εξαγωνικό σχήμα τα οποία συνοδεύουν την φασολάδα της Τετάρτης, φροντίζοντας να μας θυμίσεις πως πάνω από φοιτητές είμαστε Έλληνες. Και φυσικά δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στις σαλάτες που συνοδεύουν τα φαγητά. Λάχανο σε όλους τους συνδυασμούς με λάχανο. Λάχανο, λάχανο με λάχανο, λάχανο πάνω από λάχανο, λάχανο γύρω γύρω και στη μέση λάχανο.

Μπράβο Θύμιο. Αυτό είναι πιάτο για γλύψιμο!

Μην ακούς Θύμιο τις κακές γλώσσες. Δεν έχουν να σου προσάψουν τίποτα. Ούτε για το ότι όταν τελειώσει το βοδινό σφάζεις τα ζωάκια της εστίας. Ακόμα κι έτσι να είναι αυτά τα κουτσά, κολοβά, ηλίθια και κακομοιριασμένα σαν επιζήσαντες από σύγκρουση με μηχανή του γκαζόν σε λειτουργία σκυλάκια πιο χρήσιμα βραστά στο πιάτο μας είναι παρά με το να έρχονται και με ξανθοπουλικό βλέμμα κάτω από το τραπέζι να μας λένε "πει-νά-ω" . Το ίδιο και για τα άλογακια που βόσκουν απ' όξω από την πρυτανεία, οι κατσίκες που βοσκάνε μπρος στους ηλεκτρολόγους(τα δικά μας παιδιά) που έχουν καταχέσει τον κόσμο καθώς και τα μουλάρια έξω από την Φ7 αίθουσα του Φυσικού.

Μην μασάς Θύμιο, είσαι ωραίος!

Και πάνω από όλα Θύμιο για μας δεν είσαι ένας ακόμη αρχι-μάγειρας με άσπρο καπέλο. Είσαι παιδαγωγός. Μας προετοιμάζεις για τη ζωή αργότερα. Το φαί του στρατού, το φαί της μέλλουσας πεθεράς μας. Μας δίνεις μπουνιές στο στομάχι με τα μενού σου για να μας φανούν αργότερα τα παραπάνω σαν χάδια. Και φυσικά ποτέ δεν σε ενόχλησε, ούτε παραπονέθηκες γι' αυτό, όταν το κάθε μόγγολο βάζει κάθετα τον δίσκο του στον ιμάντα με αποτέλεσμα να γίνει σκατά το σύμπαν από σπασμένα πιάτα, ποτήρια και καφέ γλυκάκια ζουλιγμένα, αλλά βγήκες και τα μάζεψες υπομονετικά και με κατανόηση. Και ούτε φώναξες ποτέ για τα άλλα μόγγολα που ρίχνουν το ξύδι στο αλάτι περιμένοντας να γελάσουν με τη φάτσα του επόμενου που θα το χρησιμοποιήσει.

Θύμιο είσαι ο πατέρας μας!

Για όλα αυτά επειδή ξέρουμε καλά και μας λυπεί ιδιαίτερα το γεγονός αυτό, ότι δηλαδή το ταλέντο σου, Θύμιο, περιορίζεται στους τέσσερις τοίχους της λέσχης του Παν. Πατρών κηρύσσουμε με αυτή εδώ την επιστολή την έναρξη εράνου για την συλλογή κεφαλαίου για το άνοιγμα μιας αλυσίδας καταστημάτων με το logo Thimio's house™ όπου θα σου δοθεί η ευκαιρία να μεταλαμπαδεύσεις τις απύθμενες γνώσεις σου και το ταλέντο σου στην μαγειρική σε όλους τους μαγειρίσκους ανά τον κόσμο. Επίσης θα αρχίσει η διαδικασία συλλογής υπογραφών για να ξαποστείλουμε την 1.53 μέγαιρα με τα μαλλιά φλοκάτη που την βλέπουμε και σιχαινόμαστε το σεξ, που ελέγχει τις κάρτες μας και που δεν μας αφήνει να περάσουμε με ψεύτικο νούμερο και δεύτερη φορά για να απολαύσουμε εις διπλούν τα πιάτα σου.

Θύμιος και τα μυαλά στους δίσκους!

καθώς και

Ταμείο ανεργίας τώρα για τις ανοργασμικές!

Με ατέρμονη, θα λέγαμε, εκτίμηση, θα λέγαμε, τα παιδιά του κυλικείου"