Black dog on my shoulder
Αυτό μεταφράζεται ως εξής: είτε α) είναι τόσο προχωρημένη η σκέψη μου που οι υπόλοιποι δεν μπορούν να την ακολουθήσουν και επομένως δεν έχουν τίποτα να πουν αφού δεν καταλαβαίνουν γρι από αυτά που τους λέω, είτε β) λέω αρλούμπες και παπαριές οπότε κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να απαντήσει ή να συζητήσει μαζί μου (τύπου «πού να μπλέκεις τώρα, άστον μωρέ, να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα»). Και εντάξει, όσες φορές έχω έρθει σε επαφή με τους φοιτητές υπάρχει μια διάδραση, κάποιες απορίες, μια συζήτηση, γεγονός απόλυτα λογικό. Αλλά συχνά εισπράττω βλέματα απορίας και απόγνωσης, όχι μόνο από τους φοιτητές. Το μόνο που λείπει για να ολοκληρωθεί το σκηνικό είναι να εμφανιστεί εκείνο το τεράστιο ερωτηματικό πάνω από το κεφάλι τους όπως στα κόμικς. Και όμως δεν πιστεύω ότι συμβαίνει κάτι από τα δύο, αλλού είναι το πρόβλημα και δεν ξέρω πού.
Τέλος πάντων, παρά τούτο το communication breakdown πιστεύω ότι είμαι ο καλύτερος σ’ αυτό που κάνω, και έχω λόγους που το πιστεύω. Δεν είναι αλαζονεία, ούτε άσκηση θάρρους, αν και ξεκίνησε ως τέτοια. Όπως εκείνες οι ψυχολογικές συμβουλές που λένε να στέκεσαι μπροστά στον καθρέφτη κάθε πρωί και να αναφωνείς «είμαι ο καλύτερος». Ε, ναι, το έχω κάνει κι αυτό, αλλά προσπαθούσα παράλληλα να σχηματίσω λογικά επιχειρήματα που να το στηρίζουν. Στην πορεία συνέβαιναν γεγονότα που επαλήθευαν τα επιχειρήματά μου και με έκαναν να φτάσω σε αυτό το σημείο. Όμως δεν υπάρχει έδαφος πρόσφορο για να δείξω τι αξίζω, ούτε ξέρω αν θα το βρω ποτέ. Φαίνεται ότι ορισμένα πράγματα είναι (ή πάνε να γίνουν) προδιαγεγραμμένα χωρίς τη δική μου συμμετοχή, κι αυτό είναι κάτι που με καταρρακώνει, με βιάζει ψυχικά και με κατατρώει. Την Πέμπτη κλείνω τα 29 και δεν ξέρω ακόμα προς τα πού πηγαίνω και τι θα βρω μπροστά μου.
Μεθαύριο όμως θα έχουμε συζήτηση. Όλα αυτά θα τεθούν «επί τάπητος» που λέει και η Πετραλιά, αλλά θα είναι η τελευταία ευκαιρία που θα δώσω. Ειδάλλως θα βρω έναν διαφορετικό τρόπο για να εκπληρώσω αυτό που μπορώ. There’s a black dog on my shoulder και πρέπει να τον διώξω οριστικά και αμετάκλητα.
Είσαι ο καλύτερος.
Exitm μη χωλοσκας,ασε την αμφιβολία για το αύριο να γίνει ευχάριστη προσμονή και δημιουργικότητα..
"Καλά άρχισε να δίνει συμβουλές και ο Ναρίτα, εκεί φτάσαμε...του λέμε είσαι καλύτερος και αυτός την ψώνισε)
υ.γ. αυτό το word verification στα commments είναι ψιλοζαλούρα ε? :P
Το να μην σε καταλαβαίνουν είναι πάντα λιγότερο ανησυχητικό από το να μην σε καταλαβαίνεις.
Επιπλέον, ως καθρεφτονησοδέσποινα, μπορώ να σε καθησυχάσω, διαβεβαιώνοντάς σε ότι όσο ο ένας καθρέφτης λέει αυτό που θέλουμε να ακούσουμε, ο άλλος επαναλαμβάνει εκείνο που φοβόμαστε να υποθέσουμε. Κι ένας τρίτος παραδίπλα τσακώνεται με τους άλλους δύο που επιμένουν στις απόψεις τους και θαμπώνει το είδωλό μας με πιτσιλιές.
Οπότε, cool down, διδυμάκι και enjoy τα γενέθλιά σου!
Δεν είναι αμφιβολία για τις δυνατότητές μου, frustration για την έλλειψη ευκαιριών είναι. Ας βρουν καλύτερο, βέβαια, και τα ξαναλέμε. Ίσως όμως τότε να είναι αργά.
@ elafini
Ευχαριστώ για τις ευχές sweetie. Είναι πολύ απογοητευτικό να έχεις να δώσεις πράγματα και να μη σε αφήνουν ή να σε καταρρακώνουν, ηθελημένα ή μη.
Το 'βγαλα το word verification, έχεις δίκιο, σου σπάει τα νεύρα.
@ αντανάκλαση
Η καθρεφτοεμπειρία σου με καθοδηγεί. Ίσως να έχω ανάγκη να βλέπω μόνο τον πρώτο αυτή τη στιγμή, και γιαυτό κάνω σαν παρανοϊκός.
όταν ανέφερα "αμφιβολία για το αύριο" μιλούσα για το τι θα φέρει το αύριο...( μέσα σε αυτά και ευκαιρίες...)
Συνεννόηση πιλάφι :-p
- Αυτή η κατάσταση δε σε έκανε να αμφιβάλεις για τις επαγγελματικές σου ικανόντητες.Καλό αυτό.
- Ξεκινάς λέγοντας ότι κάνεις κάτι λάθος. Μήπως αυτο λειτουργεί σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία? (η πεποίθηση ότι κάνεις λάθος, προκαλεί το λάθος)
- Αν όντως κάνεις λάθος, πότε ξεκίνησε αυτή η δυσλειτουργία? Μήπως συνέπεσε με κάποιο άλλο γεγονός το οποίο μπορεί να είναι η αιτία του κακού?
Όπως και να 'χει, εύχομαι να βρεθεί η άκρη και να λυθεί το πρόβλημα!
(Τώρα το πρόσεξα! Σήμερα ήταν η μέρα της συζήτησης! Πως πήγε τελικά??)
μιλας κι εσύ που έχεις τον μένιο...!
Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς όπως τα περιγράφεις, τουλάχιστον για τα meeting που είναι πολύ περιορισμένος ο αριθμός των ανθρώπων και δε μπορείς να λουφάρεις.
Πάντως τη συζήτηση δεν την κάναμε χτες γιατί έπρεπε να φύγει βιαστικά. Να δω πότε θα μπορέσουμε.
@ σπιτόγατος
Συμφωνώ ότι η έπαρση βρίσκεται παντού. Και ξέρεις κάτι; Εμείς που πάμε με το σταυρό στο χέρι την πατάμε από τύπους που έχουν τον "αέρα" και την έπαρση του επιτυχημένου αλλά πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Την έχω πατήσει από έναν τέτοιο τύπο.
@ παπί
Έχω ξεπεράσει το στάδιο της αμφιβολίας για τις ικανότητές μου προ πολλού. Το θέμα της επικοινωνίας είναι ορισμένες φορές frustrating αλλά τελικά ίσως δεν μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο. Δεν έχει συγκεκριμένη στιγμή που άρχισε, απλώς αισθάνομαι ότι από το πρώτο meeting που πήγα είχα πρόβλημα να μεταφέρω αυτά που ήθελα.
Α, όπως έλεγα στη life πιο πάνω, η συζήτηση δεν έγινε λόγω φόρτου εργασίας. We'll see...
@ shades
Δόξα τω Θεώ τουλάχιστον το έτερον ήμισυ με καταλαβαίνει απόλυτα. Οι συμβουλές της ορισμένες φορές χτυπάνε διάνα. Είναι όμως μερικά πράγματα στα οποία ο μόνος που μπορεί να με βοηθήσει ουσιαστικά είναι ο ίδιος ο εαυτός μου.
Χαχαχαχ τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται και επικοινωνούν μόνο με τους δικούς τους κώδικες
@ colpocoquette
Έχω πιει άπειρα λίτρα μπύρας σκεπτόμενος αυτό το θέμα. Πάντως ένα μέρος της συζήτησης έγινε σήμερα. Απόψε λέω να καθήσω να αναλογιστώ ποιο ήταν το αποτέλεσμα over a pint or two.