Jesus has left the building
Η δική μου παράδοση το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου είναι να μην μένω στην εκκλησία πάνω από 15 λεπτά. Δεν το κάνω τόσο από θέμα πείνας (ναι, καλά) αλλά ας πούμε ότι είναι μια οικογενειακή παράδοση που κρατάει από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου και που έχει τις ρίζες της στον οικογενειακό πανικό για να ετοιμαστούν όλα όσα χρειάζονται για να γιορτάσουμε το βράδυ της Ανάστασης, χάνοντας την ουσιαστική συμμετοχή στην κορύφωση της γιορτής. Και αν η οικογένειά μου πλέον δεν υφίσταται με την κλασική της μορφή, η παράδοση παραμένει ανεξάρτητα από τη "σύνθεση" της παρέας-οικογένειας που πηγαίνει στην εκκλησία για την Ανάσταση τα τελευταία χρόνια.
Φέτος στη σύνθεση προστέθηκε ο ξάδερφός μου, με τον οποίο όποτε βρισκόμαστε μας πιάνει ένας ανεξήγητος παλιμπαιδισμός (κοινώς μαλακία). Ε, ούτε αυτή η περίσταση θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση, πολύ περισσότερο μάλιστα από τη στιγμή που το setting ήταν εντελώς καινούριο μιας και ήταν η πρώτη φορά που πηγαίναμε μαζί στην εκκλησία για Ανάσταση. Αλλά και το σκηνικό (π.χ. BMW και Mercedes παρκαρισμένες έξω από την εκκλησία - μία μάλιστα κομπλέ με βαριεστημένο και σίγουρα pissed off οδηγό -, γουναρικό-σε-συνδυασμό-με-πατσουλί που πήγαινε σύννεφο) μας έδινε αρκετή τροφή για κράξιμο.
Αφού λοιπόν είχαμε κατά σειρά α) κράξει έναν κύριο που εν μέσω της λειτουργίας άρχισε να φωνάζει "Ντέπυ! Ντέπυ!" ψάχνοντας τη γυναίκα του (ή το σκυλάκι του) και β) πάρει θέσεις μάχης Darth Vader vs. Luke Skywalker με τις λαμπάδες μας ως φωτόσπαθα (χωρίς ευτυχώς να είναι φανερό στους τριγύρω) φτάσαμε στη στιγμή που η Μαρία η Μαγδαληνή φτάνει στον τάφο του Ιησού και ακούει τον άγγελο να της λέει ότι δεν είναι μέσα. Jesus has left the building, μου κάνει ο ξάδερφος και αυτό ήταν. Βγήκα από την εκκλησία τρέχοντας, 4-5 άνθρωποι γύρισαν να δουν προς τι η αναστάτωση και πριν προλάβω να συνέλθω από το νευρικό γέλιο και να γυρίσω κύριος είχαν ήδη πει το «Χριστός Ανέστη»... Μετά από 5 λεπτά (μετρημένα) άρχισε και ο υπόλοιπος κόσμος να leave the building και κάπου εκεί πήρε τέλος η σεμνή τελετή της Ανάστασης για φέτος...
Συμπέρασμα: του χρόνου Ανάσταση μακριά από τον ξάδερφο. Α, και κατά προτίμηση κάπου όπου οι άνθρωποι παραμένουν μέχρι το τέλος της λειτουργίας και δεν την κάνουν με το πρώτο «Χριστός Ανέστη».
Mood: Mischievous
Καλά, για το φωτόσπαθο θα σε πήξω άσχημα: έχω ένα μοντέλο φτυστό του Άνακιν στο Επεισόδιο ΙΙ, το οποίο (εκτός από φως) έχει ανιχνευτή κίνησης και αφής και κάνει θορύβους καθώς το κουνάς ή το χτυπάς. Πήξε ελεύθερα! Χαχαχα
Καλύτερα και πιο ήρεμα...
@mpampakis
Και στη Λακωνία πάντως (στο γυναικοχώρι) πριν τη μία δεν είχε φύγει κανείς. Μου φαίνεται ότι εκεί θα σκάσω του χρόνου με το original φωτόσπαθο και θα μείνω αξέχαστος!
@elafini
Πού να το ξέρω ρε γμτ; Να με ενημερώνετε γιατί έχω χαθεί στα βιβλία μου... Τις καλησπέρες μου.
Τροφή, στέγη, μεταφορά εξασφαλισμέναι. Προβλέπεται και χαρτζιλικάκι άμα είναι κάτω των 20. Τη λαμπάδα θα την διαλέξει μόνος του.
Πολύ πέραση έχει ο ξάδερφος! Όπως ο ξάδερφος Λέων με τα ανέκδοτα στην εκπομπή του Αναστασιάδη, ένα πράγμα!
@Σκύλος της Βάλια Κάλντα
Να σας τον πακετάρω ομού μετά της αρρραβωνιαστικιάς ή τον θέλετε σκέτο; Προσοχή, είναι πάνω από 30 (και οι δύο).