Η συζήτηση περί ανέγερσης ουρανοξυστών στην Αθήνα άρχισε να ζωντανεύει τα τελευταία χρόνια, με την προοπτική και διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων να χρησιμεύει ως εφαλτήριο για μια ανοιχτή και ακομπλεξάριστη συζήτηση για το ζήτημα. Μετά από περίπου 30 χρόνια απαγόρευσης στην ανέγερση κτισμάτων ύψους μεγαλύτερου των 30 μέτρων οι συνθήκες έχουν ωριμάσει για να πραγματοποιηθεί μια ζωντανή διαβούλευση για το αν, πώς και με ποιους όρους η Αθήνα μπορεί να αποκτήσει τη δική της La Defence:



ή το δικό της Canary Wharf:


ή ακόμα και το δικό της Levent όπως οι φίλοι μας οι Τούρκοι:



Σε αυτή τη βάση πραγματοποιείται εδώ και περίπου 3 χρόνια μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση στο forum του stadia.gr και στο θέμα με τίτλο "Αρχιτεκτονική". Γενική αντίληψη είναι ότι η άρνηση της αποδοχής του ουρανοξύστη στο αστικό περιβάλλον της Αθήνας δεν προέρχεται από τεκμηριωμένες ενστάσεις που θα είχαν να κάνουν π.χ. με την σεισμική ασφάλεια (αφού πολυόροφοι ουρανοξύστες χτίζονται σε περιοχές με μεγαλύτερη σεισμικότητα από ό,τι η Αττική), την αναγκαιότητα ύπαρξης κτισμάτων τέτοιου ύψους (αναλογιστείτε πόσο στριμωγμένοι είμαστε στα έως-6όροφα κτίσματά μας και πόσο ζωτικό χώρο θα μπορούσε να ελευθερώσει ένας ουρανοξύστης 60 οροόφων) ή το αρχιτεκτονικό τους κάλλος (αφού μεγάλος αριθμός κτισμάτων έχει διακριθεί σε διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, η έλλειψη των οποίων στην Ελλάδα είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο συζήτησης).

Η άρνηση βασίζεται αφενός σε έναν απαρχαιωμένο οικοδομικό κανονισμό, αφετέρου σε μια παρωχημένη αντίληψη περί "ανθρώπινου μέτρου" που "δεν θα πνίγει τον άνθρωπο", αγνοώντας φυσικά ότι οι 5όροφες και 6όροφες πολυκατοικίες έχουν μετατρέψει την Αθήνα στο αρχιτεκτονικό τερατούργημα που είναι σήμερα και που σίγουρα δεν εξυπηρετεί κανένα ανθρώπινο μέτρο ή ανάγκη. Σε ένα κράτος που ο χαρακτήρας της αστικής ανάπτυξης δεν ορίζεται από τις βιωτικές και επιχειρηματικές ανάγκες της κοινωνίας αλλά από τις προσωπικές αντιλήψεις και επιθυμίες του εκάστοτε Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ και ορισμένων κλειστών επαγγελματικών ομάδων η κατάσταση είναι λογικό να έχει φτάσει στα σημερινά επίπεδα. Άλλες πόλεις έχουν έρθει αντιμέτωπες με τη νέα πρόκληση και έχουν κερδίσει το στοίχημα. Έχω την πεποίθηση ότι η αστική διαμόρφωση της αθηναϊκής μτητρόπολης είναι ένα φαινόμενο που θα υπερπηδήσει τις όποιες κοντόφθαλμες προσωπικές ή συγκεκριμένων συμφερόντων αντιλήψεις και ότι δεν θα αργήσει η στιγμή που θα καμαρώνουμε ένα επιχειρηματικό κέντρο στην Αθήνα εφάμιλλο των καλύτερων - και ψηλότερων - της Ευρώπης.

Ένα εξαιρετικό άρθρο που επεκτείνει ορισμένα από τα παραπάνω σημεία είναι του Μανώλη Αναστασάκη από το greekarchitects.gr, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Υ.Γ. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στους φίλους gm2263 και Lucretius από το φόρουμ του stadia.gr για τις φωτογραφίες που πήρα από ορισμένα από τα post τους.