Κατανοώ τις επιφυλάξεις αρκετών συν-bloggers για την πρωτοβουλία "Φτάνει πια!". Σύμφωνοι, δεν είναι ο Πολύδωρας το πρόβλημα. Η στόχευση όμως στο πρόσωπό του συγκεκριμενοποιεί τη διαμαρτυρία προς κάτι απτό. Πιστεύω ότι αυτή η αντιμετώπιση είναι (ή θα είναι μελλοντικά) πιο αποτελεσματική από μια γενικόλογη και αόριστη διαμαρτυρία εναντίον π.χ. της κρατικής καταστολής ή του "σύγχρονου τρόπου ζωής".

Δεν θεωρώ επίσης ότι το κείμενο ήταν μαλακό ή άτολμο. Ήταν κατάλληλο για τον σκοπό που εξυπηρετούσε, δηλ. να καταδείξει ότι υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που δεν μένει ανενεργή και διαμαρτύρεται μέσα από τα ιστολόγιά της, και ότι και αυτού του είδους οι διαμαρτυρίες μπορεί να έχουν αποτέλεσμα.

Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι σε τελική ανάλυση οι όποιες διαφωνίες για την μορφή αυτής της κίνησης δεν μπορούν να είναι σημαντικότερες από την ίδια την κίνηση ώστε να αποτρέψουν τη συμμετοχή σε αυτή. Έχοντας αυτό κατά νου δε χρειάστηκε να το σκεφτώ πολύ για να συμμετάσχω.