1 down, x to go
Σαν σήμερα πριν ένα χρόνο ξεκίνησα το ταξίδι μου στο μπλογκοχωριό του ελληνικού Ίντερνετ. Ξεκίνησα, όπως είπα, για να μετρήσω τις δυνάμεις μου εκθέτοντας τον διάτρητο εαυτό μου και τις σκόρπιες σκέψεις μου σε ανθρώπους που μέχρι τότε μου ήταν παντελώς άγνωστοι. Πολλοί γουστάρουν να γράφουν για να διαβάζονται από άλλους και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να μπουν στο κέντρο της προσοχής, όμως η δική μου η προσπάθεια (όπως και νομίζω κάθε άλλη προσπάθεια στη ζωή μου) ήταν δύσκολη και επίπονη. Γιατί για να δώσω το κομμάτι του εαυτού μου που αναλογεί σε τούτο το blog έπρεπε να το αποχωριστώ εγώ ο ίδιος, ή τουλάχιστον να αποκηρύξω την αποκλειστικότητά του. Ακόμα δεν αισθάνομαι απόλυτα έτοιμος να γράψω κάποια πράγματα που θα ήθελα. Ίσως να μην αισθανθώ ποτέ έτοιμος, αλλά χαίρομαι με την προσπάθεια που έχω κάνει μέσα σε αυτό τον ένα χρόνο.Η επαφή μου με όσους με διαβάζετε και σας διαβάζω (πραγματικά το κάνω, παρότι είμαι χαμένος τον τελευταίο καιρό) έχει γίνει μια δεύτερη καθημερινότητα. Ξέρετε, όταν κάποιος μου είναι αδιάφορος, τίποτα δε μπορεί να με εμπνεύσει να δημιουργήσω την παραμικρή εικόνα του στο μυαλό μου. Όμως για πολλούς από σας έχω πλέον στο μυαλό μου μια πολύ συγκεκριμένη εξωτερική εμφάνιση, κινήσεις, χροιά φωνής, ακόμα και το εργασιακό ή οικιακό περιβάλλον από το οποίο γράφετε, κι αυτό λέει πολλά για το τι σημαίνετε για μένα. Το αν αυτή η εικόνα συμπίπτει με την πραγματικότητα δεν έχει καμία σημασία, εξάλλου όλοι δικαιούμαστε να έχουμε ένα alter ego.
Να μη σας απαριθμήσω έναν-έναν, ξέρετε ποιοι και ποιες είστε. Σας ευχαριστώ για τις προσκλήσεις στα μπλογκοπαίχνιδα, τα περίπου 700 σχόλιά σας στα περίπου 110 post μου, τα ενθαρρυντικά λόγια στις δύσκολες στιγμές, τις άπειρες στιγμές γέλιου που έχω ρίξει με τα δικά σας post, τη συγκίνηση με την αμεσότητα και αυθεντικότητα της γραφής σας. Σκοπεύω να είμαι εδώ αρκετό καιρό ακόμα, ελπίζω από βδομάδα να γράφω συχνότερα (ή όποτε η καταραμένη η ΟΝ δεήσει να μου κάνει τη γαμημένη τη σύνδεση) και... συνεχίζουμε γερά!
:)
(και μην απολογείσαι, όλοι τρέχουμε αυτόν τον καιρό)
Πολλές ευχές, και πολλά φιλιά.
Τέρμα το μπουσούλισμα πια.
Άντε, σε μερικούς μήνες να πετάξουμε και τα πάμπερς.
:)
Σου ρίχνω τέσσερις μέρες :-)
χ to go , αυτο έιναι μια πολυ επιτυχημένη φράση για αυτο που κάνουμε εδώ μέσα!!
σε ευχαριστω που εισαι εδω και σε διαβάζω!!
και με την ον θα στα πω αναλυτικα, μια που στο ιδιο καζανι βράζουεμ εμεις οι 2, απο διαφορετικές περιοχες!!!
καλημερες!!
Σωστός ο νέος!
Υγ τελικά δεν είμαστε "γνωστοί" εξ' αγχιστείας!!! :)
χαχα
να σαι καλά ρε και να σε διαβάζουμε!
παντα με inspiration!!!
και εμεις εδω ημαστε, μη βλεπεις πως αργουμε καμια φορα να σχολιασουμε...ολοι τρεχουμε!!!
καληνυχτα!
σε φιλω!
:)
gia allh mia fora prwtoporhses
Mas odhgeis
Καλή συνέχεια στο μπλογκ :)