Αγαπημένα αντικείμενα
Lifewhispers μου, το έχω έτοιμο αυτό το post εδώ και μέρες αλλά time is not on my side, όπως δεν είναι ούτε η ψηφιακή που για κάποιον ανεξήγητο λόγο αρνείται να υπακούσει στις εντολές μου (γκρρρ). Γιαυτό θα βολευτούμε προς στιγμή με τις ταπεινές φωτο του κινητού μου - ελπίζω σύντομα να μπορέσω να τις αντικαταστήσω.
1. Το πλέον αγαπημένο "αντικείμενο" (με την ευρύτερη έννοια) είναι η συλλογή μου από 7ιντσα singles, την οποία ξεκίνησα το 1995 και συνεχίζω μέχρι σήμερα. Η φωτο δείχνει το είδος της μουσικής που συλλέγω: αγνή καθαρή βρετανική pop, προερχόμενη από τις σκοτεινές περιόδους των 80s, τον ριζοσπαστισμό των αρχών των 90s αλλά και την ολόφωτη και γεμάτη αυτοπεποίθηση εποχή των mid-90s. Αυτή τη στιγμή η συλλογή αριθμεί περίπου 350 κομμάτια και συνεχίζει να εμπλουτίζεται, αν και αρκετά σπάνια λόγω έλλειψης χρόνου και της σταδιακής εξαφάνισης του 7ιντσου από την (ελληνική) αγορά. Θυμάμαι πάντως το θεϊκό δισκάδικο Pilgrim στη Διδότου που έφερνε άπειρα δισκάκια γύρω στο '95-'96 - υπήρχαν εβδομάδες που αγόραζα μέχρι και 3 δισκάκια - το Happening, το παλιό Metropolis δίπλα στο Τιτάνια στην Πανεπιστημίου, και φυσικά το πάλαι ποτέ Trust στην Ακαδημίας. Αυτή ήταν η κλασική Σαββατιάτικη βόλτα μετά το φροντιστήριο για τις Πανελλαδικές. Ωραίες εποχές και ωραίο θέμα για post...
2. Το δεύτερο αγαπημένο και εκ των ων ουκ άνευ αντικείμενο είναι τούτο το ταπεινό wok, το οποίο έχει αντικαταστήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό χύτρες, κατσαρόλες, τηγάνια κλπ. Παρότι το ιδανικό μαγείρεμα με wok απαιτεί εστία γκαζιού, η χρηστικότητά του δεν μειώνεται, ούτε και η δυνατότητα που δίνει για εύκολο και γευστικό μαγείρεμα. Όπως χτες για παράδειγμα, που η απροειδοποίητη επίσκεψη φίλων σε συνδυασμό με τον απαράβατο κανόνα ότι σε επισκέψεις δεν προσφέρουμε delivery οδήγησε στην παρασκευή τηγανητού ρυζιού, κοτόπουλου Chinese-style και spring rolls για 4 μέσα σε 45 λεπτά. Ανεκτίμητο.
3. Τρίτο σετ αντικειμένων είναι τα βιβλία που χρησιμοποιώ στη δουλειά και την έρευνά μου. Κοστίζουν μια μικρή περιουσία το καθένα (τουλάχιστον €50-60), και τα φυλάω ως κόρη οφθαλμού (δηλ. δεν τα δανείζω σε κανέναν και για κανένα λόγο). Βασική παράμετρος επιλογής κάθε βιβλίου είναι να αποτελεί κορυφή στον τομέα του. Πάρτε παράδειγμα τα τρία ενδεικτικά βιβλία της φωτογραφίας (ήταν τα μόνα που είχα πρόχειρα στο γραφείο lol). Το μεσαίο είναι το καλύτερο που έχει γραφτεί στον τομέα του economic decision-making και καθότι έκδοση του 1980 το βρήκα μετά από αρκετό καιρό αναζήτησης σε μεταχειρισμένο αντίτυπο στο Alibris.com. Αντίστοιχα, το αριστερό είναι από τα καλύτερα βιβλία στατιστικής ενώ το δεξί είναι το καλύτερο σε ό,τι αφορά τις μεθόδους δεδηλωμένης προτίμησης.
Επίσης θεωρώ δεδομένο ότι το γνωστικό αντικείμενο κάθε βιβλίου πρέπει να είναι παγιωμένο και όχι υπό εξέλιξη. Δηλαδή, δεν έχει νόημα να αγοράσει κανείς ένα βιβλίο π.χ. για e-business όταν οι εξελίξεις είναι τόσο ραγδαίες που σε 3-4 χρόνια το περιεχόμενο του βιβλίου θα έχει ξεπεραστεί. Σε τέτοια γνωστικά πεδία το σωστό είναι να έχεις συνεχή επαφή με την επιστημονική αρθρογραφία. Έχω αρκετό δει copy-paste από βιβλία σε εργασίες φοιτητών, που όχι μόνο τις καθιστούν άκυρες εξαιτίας της λογοκλοπής αλλά και εκτός χρόνου εξαιτίας της παλαιότητας των κειμένων που παρέθεσαν. Anyway.
4. Το τέταρτο και τελευταίο αντικείμενο είναι τούτο το απλό και βαρετό μπρελόκ, που έχει αρχίσει να σκουριάζει, έχει καταγρατζουνιστεί, ζυγίζει γύρω στους 2 τόνους και είναι παντελώς άβολο επειδή τα κλειδιά μπλέκονται ανάμεσα στις πτυχές του. Όμως δεν το αλλάζω γιατί α) τόσα χρόνια το έχω συνηθίσει και β) το αγόρασα σε μία πολύ φορτισμένη συναισθηματικά στιγμή και με έκανε να αισθανθώ καλύτερα. Σαν homage λοιπόν στη συναισθηματική υποστήριξη που μου παρείχε θα το αλλάξω μόνο όταν καταστεί αδύνατο για χρήση και, φυσικά, πάλι με μπρελόκ με σήμα το τριφύλλι. Παρεμπιπτόντως, η μπουτίκ στη Λεωφόρο συνεχίζει να φέρνει αυτό το μπρελόκ μετά από τόσα χρόνια...
Όπως συνηθίζω, αφήνω ανοιχτή την πρόσκληση για συμμετοχή στο παιχνίδι σε όποιον θέλει να μοιραστεί μαζί μας τα δικά του αγαπημένα αντικείμενα. Πάντως τούτο το post το ευχαριστήθηκα!
1. Το πλέον αγαπημένο "αντικείμενο" (με την ευρύτερη έννοια) είναι η συλλογή μου από 7ιντσα singles, την οποία ξεκίνησα το 1995 και συνεχίζω μέχρι σήμερα. Η φωτο δείχνει το είδος της μουσικής που συλλέγω: αγνή καθαρή βρετανική pop, προερχόμενη από τις σκοτεινές περιόδους των 80s, τον ριζοσπαστισμό των αρχών των 90s αλλά και την ολόφωτη και γεμάτη αυτοπεποίθηση εποχή των mid-90s. Αυτή τη στιγμή η συλλογή αριθμεί περίπου 350 κομμάτια και συνεχίζει να εμπλουτίζεται, αν και αρκετά σπάνια λόγω έλλειψης χρόνου και της σταδιακής εξαφάνισης του 7ιντσου από την (ελληνική) αγορά. Θυμάμαι πάντως το θεϊκό δισκάδικο Pilgrim στη Διδότου που έφερνε άπειρα δισκάκια γύρω στο '95-'96 - υπήρχαν εβδομάδες που αγόραζα μέχρι και 3 δισκάκια - το Happening, το παλιό Metropolis δίπλα στο Τιτάνια στην Πανεπιστημίου, και φυσικά το πάλαι ποτέ Trust στην Ακαδημίας. Αυτή ήταν η κλασική Σαββατιάτικη βόλτα μετά το φροντιστήριο για τις Πανελλαδικές. Ωραίες εποχές και ωραίο θέμα για post...
2. Το δεύτερο αγαπημένο και εκ των ων ουκ άνευ αντικείμενο είναι τούτο το ταπεινό wok, το οποίο έχει αντικαταστήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό χύτρες, κατσαρόλες, τηγάνια κλπ. Παρότι το ιδανικό μαγείρεμα με wok απαιτεί εστία γκαζιού, η χρηστικότητά του δεν μειώνεται, ούτε και η δυνατότητα που δίνει για εύκολο και γευστικό μαγείρεμα. Όπως χτες για παράδειγμα, που η απροειδοποίητη επίσκεψη φίλων σε συνδυασμό με τον απαράβατο κανόνα ότι σε επισκέψεις δεν προσφέρουμε delivery οδήγησε στην παρασκευή τηγανητού ρυζιού, κοτόπουλου Chinese-style και spring rolls για 4 μέσα σε 45 λεπτά. Ανεκτίμητο.
3. Τρίτο σετ αντικειμένων είναι τα βιβλία που χρησιμοποιώ στη δουλειά και την έρευνά μου. Κοστίζουν μια μικρή περιουσία το καθένα (τουλάχιστον €50-60), και τα φυλάω ως κόρη οφθαλμού (δηλ. δεν τα δανείζω σε κανέναν και για κανένα λόγο). Βασική παράμετρος επιλογής κάθε βιβλίου είναι να αποτελεί κορυφή στον τομέα του. Πάρτε παράδειγμα τα τρία ενδεικτικά βιβλία της φωτογραφίας (ήταν τα μόνα που είχα πρόχειρα στο γραφείο lol). Το μεσαίο είναι το καλύτερο που έχει γραφτεί στον τομέα του economic decision-making και καθότι έκδοση του 1980 το βρήκα μετά από αρκετό καιρό αναζήτησης σε μεταχειρισμένο αντίτυπο στο Alibris.com. Αντίστοιχα, το αριστερό είναι από τα καλύτερα βιβλία στατιστικής ενώ το δεξί είναι το καλύτερο σε ό,τι αφορά τις μεθόδους δεδηλωμένης προτίμησης.Επίσης θεωρώ δεδομένο ότι το γνωστικό αντικείμενο κάθε βιβλίου πρέπει να είναι παγιωμένο και όχι υπό εξέλιξη. Δηλαδή, δεν έχει νόημα να αγοράσει κανείς ένα βιβλίο π.χ. για e-business όταν οι εξελίξεις είναι τόσο ραγδαίες που σε 3-4 χρόνια το περιεχόμενο του βιβλίου θα έχει ξεπεραστεί. Σε τέτοια γνωστικά πεδία το σωστό είναι να έχεις συνεχή επαφή με την επιστημονική αρθρογραφία. Έχω αρκετό δει copy-paste από βιβλία σε εργασίες φοιτητών, που όχι μόνο τις καθιστούν άκυρες εξαιτίας της λογοκλοπής αλλά και εκτός χρόνου εξαιτίας της παλαιότητας των κειμένων που παρέθεσαν. Anyway.
4. Το τέταρτο και τελευταίο αντικείμενο είναι τούτο το απλό και βαρετό μπρελόκ, που έχει αρχίσει να σκουριάζει, έχει καταγρατζουνιστεί, ζυγίζει γύρω στους 2 τόνους και είναι παντελώς άβολο επειδή τα κλειδιά μπλέκονται ανάμεσα στις πτυχές του. Όμως δεν το αλλάζω γιατί α) τόσα χρόνια το έχω συνηθίσει και β) το αγόρασα σε μία πολύ φορτισμένη συναισθηματικά στιγμή και με έκανε να αισθανθώ καλύτερα. Σαν homage λοιπόν στη συναισθηματική υποστήριξη που μου παρείχε θα το αλλάξω μόνο όταν καταστεί αδύνατο για χρήση και, φυσικά, πάλι με μπρελόκ με σήμα το τριφύλλι. Παρεμπιπτόντως, η μπουτίκ στη Λεωφόρο συνεχίζει να φέρνει αυτό το μπρελόκ μετά από τόσα χρόνια...Όπως συνηθίζω, αφήνω ανοιχτή την πρόσκληση για συμμετοχή στο παιχνίδι σε όποιον θέλει να μοιραστεί μαζί μας τα δικά του αγαπημένα αντικείμενα. Πάντως τούτο το post το ευχαριστήθηκα!
αλλα περισσοτερο απο ολα οφειλω να σου βγαλω το καπελο για τονα παραβατο κανονα του σπιτιου, οτι οταν ερχονται φιλοι δεν παραγγελνουμε! στο δικο μου σπιτι παντως, αν δεν εχει κανονιστει μεεερεες πριν, εννοειται οτι παιζει ντελιβερι. το σαββατο ειχα βραδια ντι βιντι με σουβλακια ας πουμε! lol!
βεβαια εγω ειμαι ολυμπιακος,α λλα δεν ειμαι καφρος , ασε που αντικειμενα αγορασμενα πανω σε συναισθηματικη φορτιση αξιζουν πολλα περισσοτερα!!! κατι απο λογοτεχνια γιατι δεν εβαλες στα βιβλια σου;
Lifewhispers μου, η συλλογή με τα δισκάκια δεν ξεκίνησε μεθοδευμένα. Απλώς έτυχε να αγοράσω ένα περιοδικό που είχε δώρο ένα 7ιντσο και κόλλησα με το πόσο όμορφο μπορεί να είναι ένα τόσο μικρό δισκάκι. Εντωμεταξύ προ δεκαετίας τα δισκάδικα έφερναν αρκετά κομμάτια και ήταν σχετικά εύκολο να μαζευτούν. Τώρα μόνο από μεταχειρισμενάδικα και από το εξωτερικό.
Για τα περί μαγειρικής συμφωνώ ότι καλό είναι να υπάρχει μια προειδοποίηση, αλλά τι να κάνεις όταν οι φίλοι έρχονται για πρώτη φορά στο νέο σπίτι; Δε λέει delivery, οπότε πρέπει να τα καταφέρεις με ό,τι υπάρχει διαθέσιμο.
Ροΐδη, έτσι είναι. Εγώ τα δισκάκια μου δεν τα αφήνω να τα αγγίξει κανείς (πόσο μάλλον να τα δανείσω). Φαντάζομαι το ίδιο κι εσύ με τις πένες σου.
Ξωτικό μου, γράφε όσο θες! Εννοείται ότι δεν παίζει δανεισμός των φετίχ, που είπε κι ο Ροΐδης πιο πάνω. Πάντως κι εγώ έχω αρχίσει να φοβάμαι μήπως τα δισκάκια μου πάθουν κάτι και ψάχνω τρόπους και μέρη ασφαλούς φύλαξης. Προς στιγμή τα έχω κλεισμένα Α, και εννοείται ΠΟΤΕ το ένα πάνω στο άλλο - πάντα κάθετα.
Τα δισκάκια, υπέροχα - εγώ έχω μόνο μεγάλους βινυλίου, που τους μεταφέρω σιγά-σιγά σε CD
To wok - το καλύτερο σκεύος μαγειρικής! Αντικαθιστά τα κλασσικά τηγάνια άνετα, και με καλύτερο αποτέλεσμα!
Τα βιβλια της δουλειάς - εντάξει, αφού τα χρειάζεσαι..
Το μπρελόκ - βεβαίως!Το καλύτερο! :))))
Καλό βράδυ :)
το wok ειναι και για μενα ειναι ενα small salvation!!!(και καθαριζεται in a snap!!! πολυ σημαντικο αυτο!!!)
οσο για την συλλογη, ζηλευω τον καθενα που κανει συλλογες..ειδικα οταν τις συνεχιζει για χρονια!!!
για το μπρελοκ τι να πω? χαθηκε να εχει πανω του λιγο κιτρινο βρε exit???? :)))))
καλο βραδυ!!
:)
Maya, παλιότερα μου είχαν καταστρέψει δίσκους που είχα δανείσει σε φίλους. Έκτοτε, και επειδή όταν χάνεις σχετικά σπάνια κομμάτια σε πειράζει περισσότερο, δεν δανείζω σε κανέναν, παρότι γενικά είμαι ανοιχτός άνθρωπος.
Νατασσάκι, θενκς για όλα τα σχόλια, ίσως σε παραξένεψε λίγο αυτό με τα βιβλία της δουλειάς αλλά είναι κι αυτό ένα είδος φετίχ αν το καλοδείς.
Tzotza, ούτε κίτρινο ούτε κόκκινο. Μόνο πράσινο!
Mourga, αυτό είναι πραγματικό κειμήλιο. Με έστειλες τώρα.
υλικά: 10 δαμάσκηνα, 2 κουταλιές μέλι, μία κουταλιά ξύδι, μία κουταλιά σόγια σώς.
εκτέλεση. ψιλοκούβουμε τα δαμάσκηνα, και τα βράζουμε σε μικρό σκεύος παρέα με 1 φλυτζάνι νερό και τη ζάχαρη, μέχρι να εξατμιστεί σχεδόν όλο το νερό. Ρίχνουμε τα υπόλοιπα υλικά και τα σιγοβράζουμε για; 3 λεπτά.
Για τα σπρίνγκ ρολλς, το καλύτερο κατάστημα που βρήκα στην αθήνα, είναι στην ΑΡΑΠΑΚΗ στην Καλλιθέα. (περίπου Αραπάκη 55).
Στο τέλος, ένα εσπρεσσάκι λέει.. http://kafedaki.blogspot.com/2007/11/espresso_18.html
Καλή σας όρεξη.