Έγραφα σε ένα post στο φόρουμ του stadia.gr ότι "η απουσία της αστυνομίας (από τους χώρους του Πανεπιστημίου) δεν εγγυάται το ανεξάρτητο και αδογμάτιστο της έρευνας και της σκέψης" αλλά "ούτε η παρουσία της το εμποδίζει" καθώς και ότι "από τη στιγμή που ένα μεγάλο μέρος της έρευνας γίνεται είτε εκτός του χώρου του Πανεπιστημίου είτε σε διαδικτυακά συνεργατικά περιβάλλοντα, ποιος ο λόγος ταύτισης του φυσικού χώρου του Πανεπιστημίου με την ανεξαρτησία της επιστήμης και της σκέψης;"

Φαίνεται ότι είναι δύσκολη ή άβολη η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, γιαυτό και δεν δίνεται από κανέναν.

Λέει σήμερα ο Καραμανλής ότι "διασφαλίζεται η ελεύθερη διακίνηση ιδεών, μέσω της πάταξης των εγκληματικών πράξεων στα πανεπιστήμια" (in.gr, 20/02). Πώς όμως συνδέονται οι πράξεις του κοινού ποινικού δικαίου με την ανεμπόδιστη και αδογμάτιστη έρευνα και διδασκαλία; Διάφοροι χαρακτήρες παρεισφρέουν στον χώρο του Πανεπιστημίου για να επιδοθούν στην παραβατική δραστηριότητά τους, που τις περισσότερες φορές δεν έχει σχέση με την έκφραση αντίθεσης προς την έρευνα και τη διδασκαλία, εκμεταλλευόμενοι απλώς την αδυναμία παρέμβασης από την Αστυνομία. Συνεπώς, συμπεραίνω εγώ, η "ελεύθερη διακίνηση ιδεών" θα διασφαλιστεί αν διωχτούν οι πλανόδιοι CD-έμποροι και τα πρεζάκια από τον χώρο του Πανεπιστημίου.

Το ότι αυτή τη στιγμή τρέχουν πάμπολλα διεθνή ερευνητικά προγράμματα ή ότι το υλικό των διαλέξεων σε κάμποσα ελληνικά πανεπιστήμια είναι διαθέσιμο διαδικτυακά δεν παίζει κανένα, μα απολύτως κανένα ρόλο.

Μήπως, λοιπόν, είναι μεγαλύτερη η ανάγκη να προστατευθεί το πνευματικό κεφάλαιο των Πανεπιστημίων και η προσαρμογή του στα νέα δεδομένα διαχείρισης της γνώσης παρά η υλική περιουσία, ιδιαίτερα όταν αυτή ταυτίζεται λανθασμένα με την ελευθερία της επιστήμης και της σκέψης;